داروی ضد سرفه در سرفه های طول کشنده تجویز نمی شود
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۷۶۸۷
در برنامه ضربان شبکه سلامت سیما مصطفی قانعی فوق تخصص بیماری های ریه، مجاری تنفسی و عضو هیئت علمی دانشگاه بقیه الله در خصوص سرفه های مزمن به گفتوگو پرداخت. این کارشناس برنامه در پاسخ به این سوال، که سرفه های طول کشنده، چه نوع سرفه هایی هستند گفت: سرفه هایی که بیش از سه هفته طول کشیده باشند را، سرفه های طول کشنده می نامیم، سرفه هایی که متعاقب بیماری های ویروسی رخ میدهند، معمولا در پایان هفته اول بیماری، آرام می شوند، اگر سرفه ها بیش از این مدت طول بکشند قاعدتاً به بیماری اولیه ارتباط ندارند، ماندگاری سرفه در ادامه بیماری های ویروسی، از نظر علمی بی معناست.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قانعی از سه دلیل سرفه های طول کشنده نام برد و ادامه داد: اولین دلیل، برگشت اسید معده یا رفلاکس است، در گلو، نای و پرده دیافراگم گیرندههای قرار دارد که برای ایجاد سرفه، حتما نیاز به تحریک شدن این گیرنده هاست، بنابراین برای ایجاد سرفه، حتماً باید دریچه معده، گلو و مجرای هوا تحریک شوند.یکی از نشانههای اصلی رفلاکس این است که افراد مدام صدایشان را صاف می کنند، این افراد احساس میکنند، خلط ناحیه بالای گلو دارند. او افزود: به این افراد توصیه می کنم هرگز به اندازه ای غذا نخورید که قسمت فوندوس معده پر باشد، از خوردن شام سنگین قبل از خواب، پرهیز کنند: زیرا طبق قانون جاذبه محتویات معده به حلق و گلو باز می گردند که باعث سوزش حلق و گلو، و همچنین سرفه می شود.
این متخصص ریه، به چند علامت ساده، برای تشخیص رفلاکس معده اشاره کرد و افزود: افرادی که مدام احساس میکنند، غذا به گلویشان می پرد، بوی بد دهان دارند، مدام صدایشان را صاف میکنند و افرادی که هنگام بیدار شدن از خواب، خلط چسبنده به حلق دارند و همچنین صدایشان موقع برخواستن از خواب، دو رگه است باید حتما به پزشک مراجعه کنند. وی گفت: یکی از عادتهای بد افراد مبتلا به رفلاکس این است که مدام از مایعات و چای داغ، برای صاف شدن صدایشان استفاده می کنند، که متاسفانه با ترشح بیشتر اسید معده، وضع بدتر می گردد. او ، از عادتهایی مانند خوردن آب و نوشابه در میانه غذا و همچنین مصرف قهوه و نسکافه، که باعث شل شدن دریچه معده به مری می گردد، نام برد و با تأکید بر ترک این عادات، داشتن سبک زندگی سالم را به این افراد توصیه کرد.
استاد دانشگاه بقیه الله متذکر شد: ۳ عامل: رفلاکس، سینوزیت چرکی و آسم درمان نشده، از عوامل سرفه های طول کشنده محسوب می شوند، بنابراین باید از ابتدای زنجیره، با درمان رفلاکس. آغاز کنیم. در صورت درمان تک تک این بیماریها، اگر این سرفهها بیش از ۴ هفته طول بکشند، انجام سی تی اسکن و در مرحله بعد، برونکوسکوپی، توصیه می شود. قبل از بررسی این بیماریها به هیچ وجه درمان سرفه را توصیه نمیکنیم. این کارشناس برنامه گفت: حدود ۵۰ درصد از سرفه ها، دو علامتی هستند و ۲۵ درصد صرفه ها نیز سه علامتی اند، اگر رفلاکس را کنترل نکنیم، ریه ها و سینوس ها نیز درگیر می شوند.
قانعی در پاسخ به این سوال، که اگر فردی به هیچ کدام از این بیماری ها مبتلا نباشد و پس از گذشت سه هفته نیز سرفه ها درمان نشود، چه باید کردگفت: ابتدا نیاز به گرفتن عکس ساده ریه است، تا وجود ضایعه در ریه مورد بررسی قرار گیرد، اگر به جواب نرسیم، سی تی اسکن انجام میشود و در صورت عدم تشخیص و در مرحله آخر، برونکوسکوپی انجام می گیرد. کارشناس برنامه، با تاکید بر این نکته که هم رفلاکس و هم آسم با دردسینه همراه هستند، برای افتراق این دردها با درد قلبی، توجه داشته باشید که درد قلبی با حرکت بیشتر میشود و با استراحت کمتر می گردد، در این بین، اگر فرد مبتلا به سرفه طول کشنده، تنگی نفس همراه با خس خس شبانه داشته باشد، باید به بیماری آسم مشکوک شویم.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمان
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: بیماری مزمن بیماری غیرواگیر بیماری ها سرفه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۷۶۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درمان جدید بیماری آلزایمر
آفتابنیوز :
نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص معمولی دیابت به نام تیازولیدیندیونها (TZDs) میتواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد.
این داروی درمان دیابت که به راحتی در دسترس است برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز و یک یا دو بار در روز مصرف میشود. آنها مقاومت به انسولین را هدف قرار میدهند و هورمون را قادر میسازند تا کنترل گلوکز را بهبود بخشد.
در مطالعهای که بر روی بیش از نیم میلیون بیمار انجام شد، احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که این قرصها را مصرف میکردند ۲۲ درصد کمتر بود.
دکتر جین ژو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آریزونا گفت: دیابت نوع ۲ با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل ازجمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD) مرتبط است.
هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف ارتباط دارند و تیازولیدیندیونها میتوانند با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مقابله با آن کمک کنند. این دارو جریان خون را افزایش میدهد تا اکسیژن بیشتری به مغز برسد که به کاهش علائم آلزایمر کمک میکند.
این مطالعه گسترده، سوابق سلامتی آمریکاییهایی را که بین ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۱۹ مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد آلزایمر و دمانس عروقی به ترتیب ۱۱ و ۵۷ درصد در میان افرادی که با آکتوس (Actos) یا آواندیا (Avandia) و تیازولیدیندیونها دیگر درمان شدند در مقایسه با افراد تحت درمان با داروهایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره کاهش یافت.
دکتر ژو اظهار کرد: بیماریهای عروقی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش میدهند بنابراین کاهش تیازولیدیندیونها در دمانس عروقی ممکن است پیشرفت آلزایمر را نیز کاهش دهد. برخی از مطالعات که تیازولیدیندیونها را با دارونما یا مراقبتهای استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مقایسه میکنند، کاهش خطر ابتلا به آلزایمر را گزارش کردهاند.
تصور میشود که عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع ۲، نقش کلیدی در ایجاد آلزایمر دارند.
دکتر ژو توضیح داد: نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که تیازولیدیندیونها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و ممکن است تیازولیدیندیونها منجر به کاهش چاقی مرکزی عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل شوند.
این امر امکان مقابله با زوال عقل را از طریق قرصهای پیشگیرانه باز میکند، اگرچه همه داروهای دیابت کاهش خطر یکسانی نداشتند و مصرفکننده سولفونیل اوره ۱۲ درصد بیشتر از کسانی که متفورمین دریافت میکردند در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
دکتر ژو گفت: مطالعات آینده برای استفاده مجدد از داروهای ضد دیابت خوراکی برای پیشگیری از زوال عقل ممکن است اولویتبندی تیازولیدیندیونها را در نظر بگیرد. مصرفکنندگان سولفونیل اوره میتوانند در مقایسه با مصرفکنندگان متفورمین یا تیازولیدیندیونها در معرض خطر بالای زوال عقل باشند بنابراین، نظارت منظم بر عملکردهای شناختی در این جمعیت مهمتر است.
مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدیندیونها ممکن است تا حدی اثرات جانبی زوال عقل آن را جبران کند.
آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیش از ۹۲۰هزار نفر در بریتانیا را تحت تاثیر قرار میدهد و این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که در حال حاضر وجود دارد میتواند تا حدودی مانع از ابتلای افراد به زوال عقل شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا